پاترنیتی و همکاران فعالیت آنتی‌اکسیدانی عصاره‌های پلی‌فنولی از پسته‌های پوسته‌دار خام طبیعی (NP) را با پسته‌های شور بو داده (RP) با استفاده از یک مدل in vivo از ادم پنجه در موش‌ها مقایسه کرد.
تشکیل پروتئین نیترات تنها در موش های تحت درمان با NP مسدود شد. این نتایج نشان می دهد که پلی فنول های موجود در پسته دارای فعالیت آنتی اکسیدانی هستند و با مطالعه انجام شده توسط جنتیله و همکاران موافق است.
(در بالا)، که گزارش کرد که برشته کردن منجر به کاهش 60٪ از کل فعالیت آنتی اکسیدانی می شود. آکسوی و همکاران به موش ها 20 یا 40 درصد انرژی خود را به صورت پسته اکبری امروز به مدت 10 هفته تغذیه کردند.
افزایش قابل توجهی در فعالیت پاراکسوناز 1 (PON1) و آریل استراز، هر دو نشانگر ظرفیت آنتی اکسیدانی، در هر دو گروه مکمل با پسته در مقایسه با شاهد (بدون پسته) مشاهده شد.
مطالعات بالینی نشان داده است که مصرف پسته تاثیر مثبتی بر نشانگرهای زیستی اکسیداسیون و دفاع آنتی اکسیدانی دارد. در یک کارآزمایی تصادفی، کنترل شده، تغذیه متقاطع بر روی 28 بزرگسال با کلسترول بالا، کی و همکاران.
نشان داد که مصرف جیره های حاوی 10 و 20 درصد انرژی از پسته باعث افزایش غلظت سرمی γ-توکوفرول، لوتئین و بتاکاروتن و کاهش غلظت LDL اکسید شده می شود.
در یک مطالعه با طراحی موازی، 44 فرد سالم به‌مدت سه هفته به‌طور تصادفی در یک گروه رژیم غذایی معمولی بدون آجیل یا یک گروه پسته، شامل 20 درصد انرژی دریافتی روزانه آنها قرار گرفتند.
