اخیراً در مورد توصیه ها و مقررات مربوط به لباس اتاق عمل زنانه اختلاف نظر وجود داشته است. ما یک جستجوی ادبیات غیر سیستماتیک در مورد لباس اتاق عمل و خطر عفونت محل جراحی (SSI) انجام دادیم.
بسیاری از ادبیات به نمونه گیری هوا و فرهنگ تجهیزات اتاق عمل متکی است اما شواهدی در مورد تأثیر بر خطر SSI ارائه نمی دهد. هیچ مدرکی در مورد خطر SSI مربوط به لباس اتاق عمل وجود ندارد به جز برای لباس های استریل و استفاده از دستکش.
جراحان برهنه نسبت به جراحانی که کت و شلوار اسکراب می پوشند باکتری کمتری را وارد محیط اتاق عمل می کنند.
همیشه ایجاد تعادل بین بخش «شواهد» «پزشکی مبتنی بر شواهد» و عمل گرایی دشوار بوده است. گاهی اوقات شواهد ضعیف هستند.
گاهی اوقات پایبندی دقیق به شواهد منجر به اقدامات غیرقابل قبول و غیر واقعی می شود. گاهی اوقات عوامل دیگری غیر از تمرکز بر مرگ و میر یا عوارض جانبی وجود دارد.
بنابراین، در مواقعی منطقی است که هنگام تهیه توصیه‌های تجویزی در مورد نحوه مراقبت از بیماران، رویکردی متعادل و عمل‌گرایانه داشته باشیم. آیا این چارچوب برای سیاست های اتاق عمل اعمال نمی شود؟
در سال 2014، انجمن پرستاران حین عمل (AORN) دستورالعمل‌های جدیدی را درباره پوشش سر در اتاق عمل، از جمله موارد دیگر، صادر کرد.
آنها توصیه کردند که “کلاه بوفه باید برای پوشاندن تمام مو، پوست سر و گوش استفاده شود تا ریزش پوست و مو به حداقل برسد و از بیماران جراحی در برابر باکتری محافظت شود.”
مناظره مجازی در مورد آنچه که برخی پیشنهاد می‌کنند بازنمایی تصویری از مناظره‌هایی بود که هر روز در اتاق عمل اتفاق می‌افتد آغاز شد: پزشکان و پرستاران به نام اینکه چه چیزی برای بیمار بهتر است بحث می‌کنند.
کالج جراحان آمریکا با بیانیه‌ای پاسخ داد که شامل این مفهوم بود که «کلاه جمجمه نمادی از حرفه جراحی است» و وبلاگ پزشکی فوران کرد، حتی به رسانه‌های محبوب سرایت کرد.
