باید گفت مکانیسم عمل فارماکولوژی ترکیبات: ترکیبات کلیدی آویشن شیرازی کیلویی شامل اسانس‌هایی مانند فنل‌های تیمول و کارواکرول، گلیکوزیدها، فلاونوئیدها، p-cy-mene، بورنئول، لینالول، الکل‌ها، رزمارینیک اسید، ساپونین‌ها، تاننین، ساپونین‌ها، 14 و تاننین می‌باشد.
چهار گلیکوزید استوفنون از بخش محلول در بوتانول عصاره آویشن با اثرات سیتوتوکسیک و آنتی اکسیدانی ضعیف در شرایط آزمایشگاهی جدا شده است.
اثرات ضد میکروبی: فعالیت ضد میکروبی آویشن و تیمول در شرایط آزمایشگاهی گزارش شده است. از جمله سالمونلا تیفی موریوم، استافیلوکوکوس اورئوس، و هلیکوباکتر پیلوری فعالیت در برابر باکتری های پوسیدگی زا و پریودنتوپاتوژن گزارش شده است.
جریان سریع اجزای داخل سلولی تیمول فعالیتی در برابر برخی از قارچ ها از خود نشان داده است و مخمر شامل Aspergillusparasiticus، Aspergillus flavus و Candida albicans، و رشد قارچ و سنتز آفلاتوکسین را با دوزهای 250 ppm در شرایط آزمایشگاهی سرکوب می کند.
به نظر می رسد فلاونوئیدهای موجود در آویشن از طریق مهار گیرنده های استیل کولین و هیستامین، یا تضاد کانال ویا کلسیم، عضلات صاف نای و روده را شل می کنند.
در شرایط آزمایشگاهی، عصاره آویشن و روغن فرار، با مهار انقباضات صاف تراشه و روده، اثرات آرامش بخشی بر عضلات صاف نای و روده دارند. 36،37 و ممکن است به غلظت آگلیکون های افلاون بستگی داشته باشد.
اثرات آنتی اکسیدانی: یک ترکیب بی فنیل و یک فلاونوئید جدا شده از آویشن گزارش شده است که تولید آنیون سوپراکسید را مهار می کند و از گلبول های قرمز خون در برابر آسیب اکسیداتیو محافظت می کند.
and thymol اثرات ضد التهابی: مهار o سنتز پروستاگلاندین با تیمول و کارواکرول، 43 و مهار in vivo ماکروفاژهای موش و فعال سازی مکمل گزارش شده است.
اطلاعات فارماکودینامیک محدودی برای آویشن، ترکیبات یا مشتقات آن وجود دارد. در یک مطالعه تیمول و کارواکرول در موش‌ها، دفع ادراری متابولیت‌ها به سرعت اتفاق افتاد فقط مقادیر کمی بعد از 24 ساعت دفع شد.
