در قرن 19 تراکتورها جایگزین حیوانات بارکش شده اند. برای اولین بار، تراکتورهای چرخدار با موتور بخار در دهه 30 قرن نوزدهم در انگلستان و فرانسه مورد استفاده قرار گرفتند و اولین بار در حمل و نقل و ارتش مورد استفاده قرار گرفتند.
از سال 1850، تراکتورهای بخار با استفاده از ادوات کشاورزی روتیواتور برای شخم زدن و سایر کارهای کشاورزی استفاده شده است. با ظهور تراکتور، بسیاری از ماشین های کشاورزی مختلف اختراع شدند که توسط انرژی مکانیکی هدایت می شدند. کشاورزی شروع به مکانیزه شدن کرد.
در روسیه قبل از انقلاب، تراکتورهای کمی وجود داشت و آنها فقط در مزارع بزرگ صاحبخانه بودند. مکانیزه شدن کشاورزی در کشور ما تنها پس از انقلاب اکتبر آغاز شد.
تراکتورها و ماشین‌ها جایگزین حیوانات کشنده شدند و وسایل و ماشین‌های تراکتوری جایگزین گاوآهن و هاروهای چوبی شدند. صنعت سوسیالیستی شروع به تولید گاوآهن تراکتور، هارو، کولتیواتور، ماشین چمن زنی، کمباین و سایر ادوات و ماشین آلات کشاورزی برای کشاورزی کرد.
مکانیزاسیون تغییرات اساسی در تولیدات کشاورزی ایجاد کرد. به عنوان مثال برای برداشت و خرمن کوبی یک محصول غلات از یک هکتار با داس و بلغور سه نفر باید 6-8 روز کار کنند.
در یک ماشین دروگر خودکششی که توسط صنعت ما تولید می شود، یک نفر یک هکتار غلات را فقط در 30 دقیقه برداشت می کند، یعنی هزینه های نیروی کار حدود 300 برابر کاهش می یابد!
اما اهمیت مکانیزاسیون به جایگزینی کار دستی و کشش انسان توسط ماشین ها محدود نمی شود. مکانیزاسیون این امکان را فراهم می کند که شرایط مساعدتری برای زندگی و نمو گیاهان و جانوران ایجاد شود و حداکثر محصولات کشاورزی با حداقل هزینه کار به دست آید. علاوه بر این، مکانیزاسیون مقدار قابل توجهی از
مردم از تولیدات کشاورزی برای سایر بخش های اقتصاد. به همین دلیل است که حزب و دولت توجه زیادی به مکانیزه کردن تولیدات کشاورزی در کشور ما دارند.
